[ad_1]
اقیانوسهای زمین میزبان شکارچی ترسناک و بزرگی بودند. این شکارچی را دندانها و مهرههای دد در فسیلها میشناسیم. شن شواهد نشان میدهند مگالودون (Otodus megalodon) بسیار مم بوده است. خیلی از دندانها به دست انسان هستند. درنتیجه، میتوان نتیجه گرفت که مگالودون بزرگترین کوسهای امام دورانها
کوسهها بیشتر بافتی نرم دارند و بهجای آن استخوان از غضروف تشکیل شده است. گروه بقایای کوسهها از 3.6 میلیون سال سالم نماندهاند. .نابرای، باید ظاهرشان را صرفاً مهرهها و دندانها حدس بزنیم. گا مگالودون مانند کوسهی بزرگ سفید ظاهری پهن و عاریض است؟ آیا شما مطمئنید که می خواهید این عکس راپاک کنید؟ آیا می توانم این کوسه را بگویم؟
مقاله پژوهشی جدید، بهترین پاسخی که میتوانم به این پرسشها بدهم، این است که دقیقاً نمیدانیم. واضح است که زمان نظر دربارهی تغییر شکارچیان در فرارسیده است. ایمی از پژوهشگران به سرپرستی یپلیپ استرنسزیستشناس دانشگاه کالیفرنیا ریورساید مینویسند:
. . . . .
شواهد فسیلی، لول مگالودون از ۱۱ متر تا بیش از ۴۰ متر تخمین زده شده است. اما بهطورکلی بین ۱۵ تا ۱۸ متر است. درنتیجه، طول دقیق این جاندار هنوز بهصورت یک راز مانده است. اما با این که طول دقیق را نمیدانیم، میتوانیم محدوده طولی را دقیقتر کنیم.
چاراساس بسیاری از مدلها، ظاهر مگالودون به کوسهی سفید بزرگ (Carcharodon carcharias) شباهت دارد که یکی از شکارچیان وحشتناک از اقیانوس و شکارچیان بزر است. امینوسهی سفید بزرگ به هروه سفیدکوسهها (Laminidae) تعلق دارد که مامل پنج گونه هستند.
تمت چپ: دندان کوسهی بزرگ سفید، تمت راست: دندان کوسهی ماقبل تاریخی مگالودون
سفیدکوسهها بسیار سریع میشوند و نسبتاً خونگرم هستند. اینی خون سیاهرگ آنها بهوسیلهای ماهیچهها گرم میشود. بدین ترتیب، ماهیچه های شنا و مغز رم نگه داشته و متابولیسم این جانداران افزایش پیدا می کنند. درنتیجه، این کوسهها میتوانند سریعتر ننا نند و در محیطهای سردتر دوام بیاورند و شکار و هضم را بهشیوههای بهینهتر انجام دهند.
مگالودون به وانوادهی سفیدکوسهها تعلق نداشت. اما دانشمندان معتقدند از خویشاوندان نزدیک آنها و یکی از انشعابهای کرتاسه است. ، مِنین، میشود این جانداران هم خونگرم بود و میگفتند، بهاندازهی خویشاوندان، خود ماجراجو بودهاند. ازاینرو، مگالودون از خانوادههای کوسهماهیان است که سفیدکوسهها هم زیرمجموعهای آنها هستند.
خدلیل خویشاوندی نزدیک مگالودون با سفیدکوسهها، برای تحقیق بیشتر ظاهر مگالودون روی سفیدکوسهها را مطالعه کردند. بنان با انتخاب مجموعهای از ویژگیهای سفیدکوسهها به هاهر دریای مگالودون درهای نن رسیدند.
استرنس و همکارانش شکل پنج گونه سفیدکوسه را بررسی کردند که در یکی از پژوهشهای قبلی، برای بازسازی مگالودون بهکار رفته و دیگر براین، آنها را با کوسه های خونسرد در خانواده کوسه ماهیان مقایسه کردند و از طرح های دوبعدی راهنما برای این کار استفاده کردند. آنا سر، باله، دم و بدن را مقایسه کردند و هیچ الگوی متمایزی برای سفیدکوسهها پیدا نکردند. ارسال شده توسط:
خونگرمی لزوماً باعث تغییر ظاهر کوسه نمیشود. ن دانشمندان دیگر را یقویق میکنم تا ایدههای مربوط به بدن کوسه را بررسی نکنند و گنجینهای حلشدهای مگالودونن را جستوجو کنند. . . . . .
پیبرای پیبردن به هاهر ترسناکترین شکارچیها، به روش جدید نیاز داریم. اما این پژوهش هم احتمالات جذابی را مطرح میکند. کنشو شیماداآیولوبیولوژی دانشگاه دیپاول، درباره این موضوع می گوید:
پژوهش یاد شده ممکن است گامی رو بهعقب در علم باشد. . . . . . این حقیقت که زنوز گاهر مگالودون را نمیدانیم، باعث میشود تجسم ادامه پیدا کند. آن دقیقاً همان چیزی است که لم دیرینهشناسی بهعنوان رشتههای هیجانانگیز علمی دنبال میکند. درنتیجه، به جوجوی سرنخها در سوابق فسیلی ادامه داد.
[ad_2]