شهرها در قرن بیست و یکم: شهرنشینی آسیا و اقیانوسیه

مرکز اصلی این تحول، شهرنشینی سریع منطقه است. بین سال‌های 1970 تا 2017، اقتصادهای نوظهور آسیا از نظر رشد جمعیت و نرخ رشد از سایر نقاط جهان پیشی گرفتند، به طوری که جمعیت شهری 3.4 درصد در سال رشد می‌کرد، در حالی که در کشورهای در حال توسعه 2.6 درصد و در کشورهای توسعه یافته 1 درصد رشد می‌کرد. . این سرعت در سال های آینده ادامه خواهد داشت و این در حالی است که این منطقه تا سال 2050 به تعداد 1 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت.

امروزه شهرهای آسیا-اقیانوسیه در حال کسب اعتبار بین‌المللی هستند و اوکلند، اوزاکا، آدلاید، ولینگتون، توکیو، پرت، ملبورن و بریزبن هشت نفر از 10 اجراکننده برتر در فهرست استانداردهای زندگی جهانی 2021 توسط واحد اطلاعات اکونومیست را تشکیل می‌دهند. اما در چشم انداز کم درآمد این قاره، مردم با برخی از سخت ترین محیط های زندگی در جهان روبرو هستند. در رتبه بندی 2021 از 100 شهر آسیب پذیر در برابر عوامل محیطی مانند آلودگی باران های موسمی، استرس شدید، کاهش عرضه آب، بلایای طبیعی و خطرات تغییرات آب و هوایی، 99 در آسیا قرار دارد.

مردم شهری اغلب به شدت تحت تأثیر آسیب پذیری آب و هوا در برابر گروه های اجتماعی-اقتصادی پایین قرار می گیرند، که ممکن است در مناطق خطرناک و کنار جاده ها، در ساختمان های با کیفیت پایین که فاقد اقدامات کنترل سیل و کنترل دما هستند، زندگی کنند. آنها ممکن است به امکاناتی مانند تهویه مطبوع دسترسی نداشته باشند و موانع مالی کمتری برای مقاومت در برابر تأثیر درآمدهای ناشی از بلایا مانند سیل داشته باشند.

همانطور که شهرها رشد می کنند، به دلیل افزایش فعالیت اقتصادی، افزایش ارزش زمین و آلودگی، ناعادلانه تر می شوند و مهاجرت افراد کم درآمد به مناطق بهتر را دشوارتر می کند. حتی یک سرمایه گذاری قابل ستایش می تواند مشکل را بدتر کند. به عنوان مثال، یک سیستم حمل و نقل عمومی که زمان سفر به مرکز شهر را کاهش می دهد، می تواند اجاره جاده ها را نیز افزایش دهد و افراد کم درآمد را مجبور به نقل مکان کند. خانه‌ها در آسیا به طور فزاینده‌ای مقرون به صرفه نیستند. تجزیه و تحلیل نیمی از 211 شهر در آسیا نشان داد که قیمت مسکن برای خانواده های کم درآمد مقرون به صرفه نیست. با توجه به مسکن مقرون به صرفه، بسیاری از ساکنان شهری به مسکن های نامناسب با دسترسی محدود به آب و سرویس بهداشتی سکنی گزیده اند.

با وجود گستردگی و تنوع چالش ها، این منطقه می تواند دل هایی از گذشته و حال بگیرد. Khoo Teng Chye، مدیر سابق مرکز معیشت وزارت توسعه ملی (MND) در سنگاپور، سنگاپور در میان شلوغ ترین شهرهای جهان قرار دارد، اما از شروع دشواری شروع شد.

“در اوایل دهه 1960، [Singapore was] رشد سریع و ازدحام بیش از حد، بی خانمانی، جوامع پرجمعیت، و مردمی که در فقر و محرومیت زندگی می کنند. رودخانه مکونگ در سنگاپور یک سیستم زهکشی باز و اختصاص یافته است. یادم می‌آید وقتی بچه بودم، تمام روز شیرها خشک می‌شد، اما در فصل باران‌های موسمی، سیل خواهیم داشت. هر مشکل شهری که فکرش را بکنید، ما آنها را داریم! امروز، جمعیت ما سه برابر شده است، اما شهر زنده و سالم، جذاب، و انعطاف پذیرتر است.

در حال حاضر، پیشرفت در سراسر آسیا-اقیانوسیه برای پایدارتر، انعطاف پذیرتر و فراگیرتر شدن در حال انجام است. شهرها شروع به کشف پاسخ‌های نوآورانه به چالش‌های زیست‌محیطی در سراسر منطقه کرده‌اند، از جمله استفاده از انعطاف‌پذیری طبیعی، مانند “Spong” برای کاهش سیل و بهبود کیفیت هوا، ایجاد “تغییر کربن” و بهبود تغییرات آب و هوا. راه‌حل‌های حمل و نقل پایدار بیشتری را معرفی کنید.

فن‌آوری کاربردی همچنین شهرها را قادر می‌سازد تا به شکاف‌ها در خدمات رسیدگی کنند و به شرایط اضطراری، از جمله دیجیتالی کردن حقوق زمین و نقشه‌برداری جغرافیایی، شهروندان را در مناطق ثبت‌نشده با آدرس‌دهی رسمی، چالش‌های وحشتناک، اپلیکیشن‌های استارت‌آپ، قادر می‌سازد. راه حل های فناورانه برای مراقبت های بهداشتی و حمایت از سالمندان.

دانلود گزارش کامل.