قورباغه سمی: حقایقی در مورد حیوانات زیبا اما مرده – زومیت

قورباغه سمی ( نیزه سمی ) حیوان کوچک و رنگارنگی است که در پایین جنگل های بارانی استوایی در آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می کند. این قورباغه ها از خانواده ها می آیند Dendrobitadae طبق گفته باغ وحش سانفرانسیسکو، بیش از 175 گونه شناخته شده است. قورباغه های سمی کوچک و تنها 2.5 تا 5 سانتی متر اندازه دارند و برخلاف بسیاری از دوزیستان دیگر در طول روز فعال هستند.

_{قورباغه سمی آبی (Dendrobates azureus)}

به اصطلاح قورباغه های سمی ( نیزه های سمی ) سم هایی هستند که از پوست آنها ترشح می شود که به طور سنتی برای سلاح های شکارچی استفاده می شود. به عنوان مثال، برخی از کشورهای بومی در غرب کلمبیا صدها سال است که در معرض پوست قورباغه های طلایی قرار گرفته اند.Phyllobates وحشتناک است) برای نوک سلاحشان.

قورباغه های سمی رنگ های روشن دارند، گاهی اوقات آنها را “زیور آلات جنگل های بارانی” می نامند. رنگ های روشن آنها به شکارچیان هشدار می دهد که این قورباغه ها سمی هستند و باید از آنها دوری کرد. به این مکانیسم بقا، آپسماتیسم می گویند. برخی از گونه های قورباغه های سمی نیز از رنگ و طرح خود برای استتار استفاده می کنند. مثلا قورباغه های سمی Dendrobates tinctorius آنها از الگوهای زرد و سیاه برای ترکیب با زیستگاه طبیعی خود استفاده می کنند.

تنوع رنگی زیاد گونه های قورباغه های سمی ممکن است نتیجه جدایی نیاکان این قورباغه ها در حدود ده هزار سال پیش بوده باشد. در آن زمان، منطقه ای که اکنون پاناما نامیده می شود، پر از سیل بود و قورباغه ها از هم جدا شدند. بعدها، جمعیت های مختلف قورباغه به رنگ خودشان رشد کردند.

سطح سم قورباغه های سمی از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است. سمی ترین گونه قورباغه فیلوبات ها متعلق به. این قورباغه ها سمی قوی به نام بوتراکوتوکسین تولید می کنند. قورباغه سمی طلایی به عنوان سمی ترین حیوان جهان شناخته می شود.

_{قورباغه زهر طلایی (Phyllobates terribilis)}

باتراکوتوکسین یک آلکالوئید استروئیدی است که توانایی ایجاد اختلال در سیستم عصبی بدن را دارد. مغز پیام های الکتریکی را به قسمت های مختلف بدن می فرستد و این پیام ها از کانال سدیم عبور می کنند. باترکوتوکسین ها این کانال ها را باز نگه می دارند و سیستم پیام رسانی مغز را مختل می کنند که منجر به شرایط ناتوان کننده و بالقوه تهدید کننده زندگی مانند فلج، درد شدید و حتی نارسایی قلبی می شود.

با این حال، یک گونه وجود دارد که می تواند در برابر سم قورباغه های طلایی مقاومت کند: مار آتشین (.لیوفیس اپینفلوس). این مارها تنها شکارچیان شناخته شده قورباغه های سمی هستند زیرا از سم این قورباغه ها در امان هستند.

قورباغه های مسموم نیز راه خود را برای جلوگیری از مسمومیت ایجاد کرده اند. بر اساس مطالعه ای که در مجله فیزیولوژی عمومی منتشر شده است، قورباغه های سمی دارای مولکول “سم اسفنجی” هستند که سموم را مسدود می کند.

در دوران کودکی، رژیم غذایی قورباغه ها حاوی همه چیزهایی بود که در دسترس آنها بود، مانند جلبک ها، حشرات مرده و در برخی موارد دیگر بچه قورباغه ها. قورباغه های سمی بالغ همه چیزخوار هستند اما بیشتر حشراتی مانند مورچه ها، سوسک ها و کنه ها را می خورند.

قورباغه های سمی از غذای خود سم می گیرند. اگرچه اکثر آنها نمی دانند کدام حشرات برای این قورباغه ها سمی ترین هستند، مطالعه ای که در مجله PNAS منتشر شد نشان داد که گل های جوان. کورزین) ممکن است مقصر این موضوع باشد. این سوسک ها دارای سطوح بالایی از باتاکوتوکسین هستند و در معده پرندگان یافت می شوند. پتوها همان سم قورباغه ها را با سم مخفی تولید می کنند. محققان نوشتند: «خانواده ملیدا آنها در سرتاسر جهان زندگی می کنند و جنگل های بارانی کلمبیا می توانند منبعی از باکتری توکسین ها در قورباغه های بسیار سمی باشند. فیلوبات ها آنها باید در آن منطقه باشند.

قورباغه های اسیر بیشتر سم خود را از دست می دهند، در حالی که قورباغه های اسیر هیچ سمی تولید نمی کنند. این به دلیل تفاوت غذا در طبیعت و اسارت است.

جفت گیری در طول سال اتفاق می افتد، اما به ویژه در فصل بارندگی، در مناطق جنگلی شنی منتخب. برای جفت‌گیری، ماده تخم‌های متولد نشده خود را روی بستر برگ در محیطی تاریک و مرطوب می‌گذارد و نر اسپرم‌های خود را برای لقاح به داخل تخم رها می‌کند. تعداد تخم هایی که یک قورباغه می تواند در یک زمان بگذارد متفاوت است، اما برخی از گونه ها می توانند تا 40 تخم در یک زمان بگذارند.

_{قورباغه آبی سمی (Hyloxalus azureiventris) بچه های خود را به پشت حمل می کند.}

والدین قورباغه از فرزندان متولد نشده خود به مدت 10 تا 18 روز محافظت می کنند و گاهی اوقات به آنها ادرار می دهند. تخمک ها تبدیل به بچه هایی می شوند که به پشت مادر متصل می شوند و او آنها را در استخر می گذارد. حوضچه را چند ماه آبیاری کنید تا تبدیل به قورباغه های بزرگ شوند.

طبق مطالعه‌ای که در مجله Symbiosis منتشر شده است، آناناس تیره از قورباغه‌هایی که بین برگ‌هایش قرار می‌گیرند نیز سود می‌برد. این گیاهان نیتروژن را جذب می کنند که از مدفوع بچه قورباغه تولید می شود و به عنوان کود عمل می کند.

قورباغه های بالغ از گونه های مختلف از نظر اندازه متفاوت هستند و طول آنها بین 20 تا 40 میلی متر متغیر است. جنس ماده از نرها بزرگتر است و اندام پاهای برخی از نرها (مانند قورباغه آبی سمی) بزرگتر از ماده است.

سن بالغ نیز بین گونه ها متفاوت است. به عنوان مثال، قورباغه های توت فرنگی سمی (اوپاکا پاملیوبعد از ده ماهگی بالغ می شود، در حالی که قورباغه آبی سمی دو سال طول می کشد تا برای جفت گیری آماده شود. میانگین سنی قورباغه های سمی 3 تا 15 سال است.