[ad_1]
-رارو- یری شامن تخصص این اپیدمیولوژیست در دانشگاه کلمبیا کار روی مدل سازی بیماری های عفونی است. استاد گروه علوم بهداشت محیط و مدیر برنامه اقلیم و بهداشت در دانشگاه کلمبیا است. . . . . . . . . .
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز؛. . . . . . . . . . خیلی تعجب می کنند که آیا این دوره از موارد کم و کاهش مراجعه بیماران به بیمارستان ها در نقاط عطفی در مورد بیماری است یا فقط آرامش پیش از طوفان است و باید خود را برای سویه های تازه ای که باعث ایجاد موجی از خطرتر شوند آماده می کنند.
حتی پیش از کهن که اومیکرون سراسر جهان را فرا می گیرد و مقامات بهداشت عمومی را به اسن سوال یک میلیارد دلاری است: شیا بیماری چند بار در سال، یک رار در سال یا هر نن سال یکبار رخ خواهد داد. و این که این چه تولیدی خواهد داشت؟
اپیدمیولوژیستها به ماندگاری یک پاتوژن در یک عهامعه یا جمعیت به ونوان اندمی اشاره میکنند. بروز اندمی از یک تاتوژن به تاتوژن دیگر متفاوت است. در ایالات متحده، برخی از ویروس های تنفسی، مانند آنفولانزا و ویروس سنسیشیال (پیوسته یاخته ای) این ویروسها معمولا با افزایش آمار مرگ و میر سیستم مراقبتهای بهداشتی را تحت کنترل قرار میدهند. زمین زده می شود که سالانه ۱۲۰۰۰ تا ۵۲۰۰۰ نفر بر اثر آنفولانزا در ایالات متحده آمریکا خان را از دست می دهند.
یا این وجود، همه ویروسهای چشمی از این الگو پیروی نمیکنند. برخی از ویروس ها مانند ویروس های راینو در تمام سال در سطوح پایین تر و با ایجاد کمتری برای سلامت انسان در گردش د. برخی دیگر از ویروس ها، مانند پارا آنفلوآنزا ممکن است به طور نامنظم تر یا در فصول دیگر پیدا کنند. S ناابل الگوی SARS-COV-2، ویروسی ب عثاث کوئید -19 میشود پس تصدیل خید به آمودی چاهد بدن؟ و چه میزان میزان ایجاد خواهد کرد؟ سخت این است: ما هنوز نمیدانیم.
الگوی اندمی هر بیماری با محیطی گذشته نگر به راحتی قابل درک است. . . . . . یا این حال علائم و عواملی وجود دارد که همه ما میتوانیم مراقب نباشیم که نشانههایی باشند یمانی که به سمت جامعهای عادیتر و کارآمدتر پیش میرویم این نشانهها ارزشها، و ر را دارند.
S اناریوی خوش بینانه این است که SARS-CoV-2 در یک الگوی آنفولانزای کمتر مخرب خود را نشان میدهد.. . . . . یناریوی بدبینانهتر این است که ویروس به یولید سویههایی ادامه میدهد که از مصونیت دور میشوند و میتوانند تعداد بیش از یری از جمعیت را آل کنند. . . . . . آن دو عامل ایجاد شده توسط ویروس را در ننه مشخص خواهند کرد.
شیروانی ویروسها در آینده به شدت یا امنیت جمعیت و تغییر ویروس مرتبط است. . . . . سویههایی که تنها تفاوتهای جزئی فا فرمول واکسن یا سویههای قدیمیتر ممکن است بیماری زیادی ایجاد کنند. یا این حال، س یهویه با تغییرات اساسی مانند اومیکرون ممکن است بسیاری از افراد را با فرار از مصونیت آلوده کند. در سال جاری، بسیاری از افرادی که در برابر دلتای سویههای خود محافظت میکنند
نکته مهم ناشناخته این است که SARA SARS-CoV-2 میتواند مقاومتهای مختلفی را در برابر سیستم ایمنی مانند دلتا و اومیکرون تولید کند. . . . . . این الگوی اندمی ممکن است برای نن سال دیگر یا به مدت نامحدود باقی بماند. از سوی دیگر، اگر توانایی ایجاد سویه بسیار مقاوم به ایمنی از بین برود نسخههای احتمالی احتمالی کمتر باشد و کمتری داشته باشد شاید یک بار در سال در طول زمستان و وضعیتی بسیار شبیه به آنفولانزا را داشته باشد.
تدت عوامل به عواملی که دارای ویژگی های مختلف هستند برای بیمار کردن افراد است. سا به امروز، همه سویههای SARS-CoV-2 سطح یکسانی از بیماری زایی را ندارند. به عنوان مثال، اومیکرون بیماری خفیف تری ایجاد میکند. یک روایت رایج این است که ویروس به مرور زمان خفیفتر میشود و شاید اومیکرون اولین این پیشرفت باشد. این وضعیت به احتمال زیاد یک آرزو است که به احتمال تبدیل نمیشود. اگر اومیکرون ملایمتر بوده باشد، اما سویههای تأثیرگذار بعدی به راحتی میتوانند مرگبارتر باشند، همان طور که دلتا بود.
علیرغم آن که این ویروس به سمت خفیفتر شدن حرکت نمیکند عوامل محافظت کننده در برابر ضدهای پیشین، واکسیناسیون، تقویت و داروها باید به کاهش بیماری، میزان بستری در بیمارستان، زمان صرف شده در بیمارستان و خطرات ناشی از کووید کمک کند. ع نوان مثال، واکسیناسیون mRNA احتمال ربست دن در بیمارستان و مرگ را به میزان یک دهم در مقایسه با بیماران و اکسینه می دهد. . . . . .
تا توجه به این میزان از عدم اطمینان ما نباید از اندازه مطمئن باشیم و اعتماد به نفس کاذب را داشته باشیم. ی س و و و و و و و ست ست…………………….. . . . . .
. . . . در عوض، باید آماده باشیم: واکسن تزریق کنیم و سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنیم به توصیه های بهداشت عمومی گوش، تست های کووید در صورت انجام و در صورت مواجهه با فرد بیمار بودیم یا احساس بیماری را رعایت کنیم. . . . .
[ad_2]