[ad_1]
معدنچیان بولیوی بر این باورند که خدای خشن معروف به «الو» ()مو آن‌ها در زیر زمین محافظت می‌کند.
. . . . . نن لاما سفید در نزدیکی منتظر نند.
وون و قلب حیوانات پشمالو غذای دریافتی ال و عو (امو)
. . . . .
تیو چهره‌ای ترسناک دارد و همیشه سیگاری است که در دهان گذاشته می‌شود. سالی یک بار، معدنچیان منطقه اورورو در غرب بولیوی، گرد هم می آیند تا برای دلجویی از ال و قربانی بدهند. می‌گویند خدای خشمگین است.
لاماهای قربانی چشم بسته هستند و پشم آن‌ها نوارهای نقاشی شده است.
. . . . . اگر این کار را انجام دهد، ممکن است اتفاقات زیادی رخ دهد.
معدنچیان همچنین معتقدند که ال تیو فراوانی نقره، قلع و روی را که رای امرار معاش استخراج می‌کند کنترل می‌کند.
. . . . .
بنان با شیپور طب لل و ننج می‌رقصیدند، از بطری‌های آبجو می‌نوشیدند و گهگاه مقداری را برای مادر زمین روی زمین می‌پاشیدند. آیین بن با سوزاندن هدایایی که روی میزهای بزرگ توسط معدنچیان بسته شده اند، به پایان می‌رسد.
یلب‌های این حیوانات زنوز می‌تپند در ظروف بزرگتر قرار دارند. سپس ننر نفر برگزیده از جمعیت، ظروف از خون را به سطوح پایین معدن ها آوردند تا آن را در مقابل و قرار د. در حالی که سیگاری سوخته از پوزخند شومش آویزان بود و لباس های پشمی رنگارنگ و چکمه های معدنچی پوشیده بود.
پس از قربانی کردن حیوانات، معدنچیان دیگر هدایایی را که روی میزهای جمع آوری کرده بودند، آتش پس دادند، سپس س عترعت خا.
یک آیین یک بار در سال، در ماه فوریه مارس، انجام می‌شود.
[ad_2]
