[ad_1]
-رارو- غ ابلب ما احتمالاً از فیلمهای آخرالزمانی که در سیارکی بزرگ زمین را نشان میدهد،، به بالا نگاه نکن (الا را نگاه نکن) است. . . . . . مطمئناً گفته می شود که به طور مداوماً بتکم مبتکرانه را توسعه دادند، گفته می شود که می توانند عامل خطراتی باشند که به آنها می گویند.
به گزارش فرارو ، هره شدن به آسمان شب می میشدار شگفتی میشود که در جایگاه انسان در جهان را برانگیزد، اما این تمام چیزی نیست که میتواند به ما القا نند. جهان از سیارکهای سرگردان را در خود جای دادهاند که بهطور متفاوتی در حل حرکت هستند. این سیارکها را با سیارههای در مسیر، امری عادی تلقی میشود، خرید. . . . . به عبارت سادهتر گریزی از این برخوردها وجود ندارد، اما اگر سیارکی تهد ننده باشد
هوشبختانه ایدههای به نام «دفاع سیاره ای» وجود دارد که بسیاری از دانشمندان و مهندسان را به گرد خود جمعآوری کرده تا راه حل را انجام دهد. یکی از این دانشمندان ، پروفسور فیلیپ لوبین از دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا است. لوبین در حال توسعه ایده خود به نام PI-Terminal Defense for Humanity است که میگوید سیارکهای آسیبدیده به قطعات کوچک، یرین گزینه برای محافظت از زمین در مدت کوتاهی است. ل بی ه ه ه ه ه ه ه ه ن ن ه پیش ه ه ه ه ه هر ن فر ACdf NIAC یجرویج و حمایت از ایدههای مبتکرانهای است که میتواند عاملیتهای آینده ناسا را متحول نکند.
ناسا دفتر هماهنگی دفاع سیارهای (PDCO) را اداره میکند و ایده دفاع سیارهای PI لوبین با وظایف دفتر مطابقت دارد. بر برخورد یک سیارک کاملاً جدی است. یک سیارک مانند آن که دایناسورها را از نن برد، دمدن ما را کاملاً نابود خواهد کرد. ما پیش از این نیز با تهدیدات جزئی تری مانند رویداد تونگوسکا و شهاب سنگ چلیابینسک وجود داشته است، اما آیا می توانم برای جلوگیری از تهدیدات ویرانگر بعدی، هم روی شانس حساب کنیم؟ بی شک تفکر عاقلانه نمی شد.
یپلیپ لوبین در سال ۲۰۲۱ گفت: یا این حس باب کردن روی «ششوششانس» بودن یک عامل ضعیف در بلند مدت است. ناسا یافتن و فهرست نویسی سیارکهایی است که تهدیدی برای زمین نند. اما این فقط یک قدم اولیه است. ما باید راهکارهایی برای محافظت از زمین در برابر عوامل فاجعه بار ایجاد کنیم. یر ایدهها پیرامون کاهش برخورد سیارک در زمانهای طولانی مدت است. . . . . . برای زمان کافی، حتی یک ضربهگیر جنبش کوچک میتواند کارک بزرگ را از ما دور کند».
اما اگر زمان کافی باشد چه؟ اگر خیلی دیر متوجه این مشکل شوید؟ اگر یک ضربهگیر جنبشی راهاندازی کرده باشد، اما به نحوی در عملیات شکست یوریم،؟؟ اینجاست که ایده PI لوبین میتواند وارد عمل شود. ایده اصلی PI خرد کردن یک سیارک به گهنگهای کوچکتر است که سپس در زمین بسوزد. لوبین در مقالهای که در ۱۸ فوریه ۲۰۲۲ برای NIAC ارسال کرد، نوشت: [حدود ۳۳ فوت]اخاد خواهد شد که به اتمسفر زمین اجازه میدهند تا بهعنوان یک «ترتو» عمل کند. “ام امر قطعات سنگی را در اتمسفر میسوزند.”
ایده PI طراحی یک ضربه گیر است که نه تنها جنبشی بلکه انفجاری خواهد بود به این معنا که سیستم دفاعی با میله های نفوذی برای سوراخ کردن سیارک همراه خواهد بود که می تواند مواد منفجره را در این سوراخ ها جای دهد. انفجار، کارک را به تکههای کوچکتر تبدیل میکند که امیدوارند قطر آنها کمتر از ۱۵ متر باشد. این قطعات، ابری از زبالههای سنگی را میدهند که به اتمسفر خواهند رسید. . . . . . ماما بیشتر آنها از طریق اصطکاک با جو زمین از بین میروند.
لوبین «اَبخشی گفت: به زمان رهگیری و اندازه سیارک میخواهد، اما امکان دفاع در برابر سیارکهایی با چند صد متری را فراهم میکند و میتواند عملاً خطر کشتار جمعی را از این خطرات را از بین ببرد.» وی میافزاید بهترین راه برای نشان دادن لبخند بر روی لبان کسی چیست؟ . . . . .
لوبین میگوید: «زیت گرگ این روش این است که میتواند در زمانهای هشدار کوتاه و کوتاهتر از هدف دفاع کند. . . .. . در این میان، ماه چند مزیت ذاتی دارد. اول اینکه اتمسفر ندارد، ننابراین به ونوان پایگاهی برای رصد محیط سیارکی نزدیک زمین، امکان تشخیص نوری NIR LIDAR دوریر سیار. بهترین راه برای نشاندن لبخند بر لبان کسی چیست؟”
یا این، پرتاب یک گیر بزرگ انفجاری از زمین نیز با گذشت زمان امکان پذیرتر میشود. س ی ی گی ق ق ف ف ف عص عص عص عص عص عص عصی لوبین میگوید که PM PI فقط به یک بازه زمانی پنج ساعت قبل از برخورد نیاز دارد تا سیارکی به اندازه سیارک رویداد Tunguska ران. کر سیارک Tunguska احتمالاً حدود 50 متر بود و با نیرویی حدود 10 مگاتون منفجر شد که میلیونها درخت در کم دورافتاده از سیبر بود. .نابراین اگر جسمی به این اندازه بر فراز یکی از شهرهای زمین منفجر شود، تلفات هولناک خواهد بود. باب سنگ چلیابینسک نیز که پنجرههای ساختمانها را منفجر کرد و جراحاتی ایجاد کرد، قطر ننا حدود ۲۰ متر بود.
یا این همه، این سیستم همچنین میتواند در مورد سیارکهای بسیار بزرگتری مانند آپوفیس نیز کارآمد باشد. فیسوفیس در سال ۲۰۲۹ از نزدیکی زمین مید، اما زمین را تحت تأثیر قرار نمیدهد. با این حال، اگر در طول پرواز خود در سال 2029 از آنچه «چاله کلید گرانشی» نامیده می شود، عبور کند، می تواند به اندازه های تکان بخورد که در گذر بعدی خود به زمین برخورد کند. آپار آپوفیس حدود ۳۷۰ متر و بازده حن حدود چهار گیگاتن است. لوبین گفت که سیستم PI او میتواند سیارکهایی به اندازه آپوفیس را با یک رهگیری ۱۰ روز قبل از برخورد با موفقیت نابود نند.
Pulverize It ul Dark Pulverize It خود را توسعه میدهد. ناسا در نوامبر ۲۰۲۱ ماموریت آزمایش تغییر جهت کار دوگانه خود را راه اندازی کرد. DART به تمت منظومه سیارکی دوگانه دیدیموس و رمراه کوچکتر آن، دیمورفوس، که به دور دیدموس میچرخد، میرود. دیمورفوس در مسیر به تمت زمین نیست بنابراین DART صرفا یک ماموریت آزمایشی است و با Dimorphos ن ر جزئیر گ در مسیر منظو برخورد می کند. ناسا پس از برخورد بر سیستم نظارت خواهد کرد تا ببیند آیا ماموریت موفقیت بمیز است خیا خیر.
. . . . . طمانطور که در یافتن همه سیارکهایی که یامین را تهدید میکنند، بهتر میشوند و میشویم، برای رهگیری سیارکهای تهدیدکننده در سر. برای بشریت عاقلانه است که سیستم دیگری را نیز توسعه دهد که به سرعت راه اندازی شود و در مدت کوتاهی رار گرفته شود. در این نناام است که میتوانم با خیال راحت به آسمان نگاه کنیم و از دیدن شهاب سنگهایی که در جو زمین میسوزند لذت ببریم.
از: Sciencealert
هرجمه: مصطفی جرفی فرارو
[ad_2]