30 ساعت پس از مسمومیت غذایی، جسی دیگینز در مسابقه 30 کیلومتری کراس کانتری مدال نقره گرفت.

این صفحه به دلیل مغایرت با اصول کشور حذف گردید.

محتوای این صفحه به صورت غیر مجاز منتشر شده است.

سلب مسئولیت قانونی نسبت به تمام مطالب درج شده در این صفحه.

جسی دیگینز روز یکشنبه با کسب مدال نقره در مسابقات دسته جمعی آزاد 30 کیلومتری زنان در پکن، در چندین جبهه تاریخ ساز شد. او نه تنها اولین ورزشکار غیر اروپایی شد که در این مسابقات مدال را به خانه آورد، بلکه اکنون تنها آمریکایی است که چندین مدال کراس کانتری را از همان المپیک به ارمغان آورده است – و این کار را به سختی پس از بهبودی از مسمومیت غذایی انجام داد.

مقام دوم دیگینز یکشنبه سومین مدال المپیک او را رقم زد. این زن 30 ساله اهل مینه‌سوتا که تقریباً دو هفته پیش برنز فینال دوی سرعت و طلا را در سبک آزاد تیمی در سال 2018 به ارمغان آورد، مدال‌هایی در هر رنگی دارد و او را به برنده‌ترین اسکی‌باز متقاطع در ایالات متحده تبدیل می‌کند. المپیک. تاریخ

هنگامی که خبر رسید که دیگینز از مسمومیت غذایی پیش از مسابقه رنج می برد، پایان سکوی او حتی بیشتر چشمگیرتر شد.

دیگینز گفت: «این یکی از سخت‌ترین کارهایی است که من در تمام زندگی‌ام انجام داده‌ام، به خصوص به این دلیل که 30 ساعت پیش دچار مسمومیت غذایی شدم، به همین دلیل فکر می‌کردم در خط پایان خواهم مرد.»

دیگینز پشت سر جوهاگ ترز دارنده مدال طلای نروژی و 50 ثانیه جلوتر از نیسکانن کرتو از فنلاند به پایان رسید. او در حدود یک سوم مسیر مسابقه به مقام دوم صعود کرده بود و جایگاه خود را حفظ کرده بود.

در بیانیه خبری تیم ایالات متحده آمریکا آمده است که او در تمام 30 کیلومتر با دمای سرد و بادهای شدید مبارزه کرد، اگرچه پاهایش در نیمه راه شروع به گرفتگی کردند. هنگامی که او سرانجام از خط پایان عبور کرد، خسته و بند آمده بود، به زمین افتاد.

دیگینز گفت: «این ممکن است بهترین مسابقه تمام عمر من باشد، من دروغ نمی گویم. همچنین شاید سخت ترین مسابقه تمام زندگی من بود.”

نقره او تعداد مدال های تیم ایالات متحده را برای بازی ها به 25 رساند. ایالات متحده قبل از اینکه دیگینز به صحنه بیاید در اسکی صحرایی عملکرد خوبی نداشت. تا زمانی که دیگینز و هم تیمی‌اش، کیکان راندال، طلا را در دوی سرعت تیمی در سال 2018 به دست آوردند، آخرین مدال کراس کانتری که تیم ایالات متحده به دست آورد در سال 1976 بود، زمانی که بیل کخ در 30k نقره گرفت.

دیگینز گفت: “این یک ترن هوایی احساسی بود، اما من بسیار خوشحالم که به پایان رسیدیم.” “داشتن مدال در دوی سرعت و 30K برای من بهترین راه حل است. من در تمام زندگی ام سعی کرده ام یک ورزشکار همه جانبه خوب باشم، بنابراین این واقعا عالی بوده است.”