خورشید برای اولین بار لمس شد

مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا اخیراً در حساب اینستاگرام خود منتشر کرده است: “ما در معرض خورشید قرار گرفتیم.”

به گزارش ایسنا، فضاپیما برای اولین بار در تاریخ خورشید را لمس کرد. کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا در حال حاضر از جو فوقانی خورشید به نام تاج خورشیدی عبور می کند و نمونه هایی از ذرات و میدان های مغناطیسی را در آنجا جمع آوری می کند.

کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا اولین فضاپیمایی است که رسماً از جو بیرونی خورشید یا تاج خورشیدی عبور کرد. این یک گام بزرگ به جلو برای فضاپیمای پارکر سولار و یک جهش بزرگ به جلو برای علم خورشیدی است. درست همانطور که فرود روی ماه به دانشمندان ایده ای درباره نحوه ایجاد آن می دهد، لمس یک شی خورشیدی دانشمندان را قادر می سازد اطلاعات حیاتی در مورد نزدیکترین سیاره ما و اثرات آن بر منظومه شمسی کشف کنند.

این نقطه عطف توسط کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا در یک کنفرانس مطبوعاتی در 14 دسامبر در کنفرانس اتحادیه ژئوفیزیک پاییز 2021 در نیواورلئان اعلام شد.

پارکر در آینده نزدیک به هدف خود نزدیک خواهد شد و پرواز بعدی در ژانویه است. اما در حال حاضر، ما این دستاورد بزرگ را تحسین می کنیم.

این تصویر مجموعه ای از 25 تصویر است که توسط رصدخانه خورشیدی ناسا بین 16 آوریل 2012 تا 15 آوریل 2013 جدا شده است. این تصویر ناحیه حرکت خورشید را نشان می دهد.

این تصویر مفهومی همچنین تصویر فضاپیمای پارکر در حال ورود به تاج خورشیدی را نشان می دهد.

موشک پارکر سولار، اولین و بزرگترین ماهواره سرنشین دار که به مدار زمین رسید، یکشنبه 12 آگوست 2016 وارد مدار شد و تا کنون موفقیت چشمگیری داشته و رکورد سریع ترین سازه ساخت بشر را شکسته است. نزدیک بودن به یک ستاره، دانش ما را در مورد خورشید بسیار بهبود بخشیده است.

پارکر سولار اولین فضاپیمایی است که به دنباله دار رسید. در 12 آگوست 2018، آژانس فضایی ایالات متحده (ناسا) اولین موشک خورشیدی را به مدار موشک “دلتا IV” متعلق به زنان آمریکایی (ULA) پرتاب کرد تا به دور اسرار سیاره بچرخد. آشکار شد.

این فضاپیما توسط آزمایشگاه فیزیک دانشگاه جان هاپکینز در سال 2009 طراحی و ساخته شد و در اواسط ژوئن 1996 سازمان ملی هوانوردی و فضایی ایالات متحده (ناسا) از پرتاب اولین فضاپیمای خورشیدی برای آشکارسازی قطعات خبر داد. از اسرار سیاره

در ابتدا قرار بود پارکر در سال 2015 پرتاب شود و پس از آن تاریخ پرتاب به تابستان 2018 موکول شد و در نهایت 11 آگوست به عنوان تاریخ نهایی پرتاب انتخاب شد که در آخرین لحظه به 12 آگوست 2018 موکول شد.

این کاوشگر که در ابتدا Solar Probe Plus نام داشت، بعدها به افتخار یوجین پارکر، ستاره شناس یا ستاره شناس آمریکایی، به کاوشگر خورشیدی پارکر تغییر نام داد. این اولین بار است که فضاپیمای ناسا به نام یک موجود زنده نامگذاری می شود.

یوجین پارکر، ستاره‌شناس آمریکایی، حدود 60 سال پیش رساله‌ای منتشر کرد که به عقیده او میدان مغناطیسی پرسرعت منتشر شده از خورشید را توصیف می‌کرد.

کاوشگر خورشیدی پارکر دارای یک محافظ حرارتی با دمای بالا است که می تواند دمای 1377 درجه سانتیگراد (2500 درجه فارنهایت) را تحمل کند و در هنگام نزدیک شدن به خورشید و با وجود دمای محیط، به گونه ای طراحی شده است که دمای داخلی در 30 درجه باقی بماند. درجه سانتیگراد در این امر به دلیل صفحه کربنی با ضخامت 114 میلی متر با محافظ حرارتی تعبیه شده در آشکارساز امکان پذیر است. سپر حرارتی که حدود 73 کیلوگرم وزن دارد، در واقع ساختاری بسیار سبک وزن است که از دو پنل و یک هسته فوم 4.5 اینچی ساخته شده و 97 درصد هوابند آن است. این فضاپیما همچنین دارای یک محفظه نمونه برداری برای ذرات پرانرژی است. Anette Dolbow، مدیر اجرایی پروژه، جعبه را “قوی ترین ابزار تحقیق در مقیاس کوچک” نامید.

فضاپیمای پارکر اخیراً برای دهمین بار به دور خورشید چرخید و در 21 نوامبر 8.5 میلیون کیلومتر بر روی خورشید گرفتگی فرود آمد. خورشید گرفتگی که رکورد جدیدی را برای پارکر از نظر سرعت و مسافت ثبت کرد، در ساعت 4:25 بامداد به وقت شرق (12:55 تهران) رخ داد. در حال حاضر پارکر با سرعت 586864 کیلومتر در ساعت حرکت می کند. این یک نقطه کلیدی در میانه مسیر کاوشگر خورشیدی پارکر است که ماموریت خود را در 16 نوامبر آغاز می کند. این ماموریت تا 26 نوامبر (26 دسامبر) ادامه دارد. قله های خورشیدی و حضیض (Perihelion و aphelion) موقعیت هایی در مدار خورشیدی یا اجرام دیگری هستند که دورترین و نزدیکترین آنها به مرکز خورشید هستند.

فضاپیمای پارکر از 23 دسامبر تا 9 ژانویه داده های علمی را به خورشید ارسال خواهد کرد که عمدتاً شامل ویژگی ها و ساختار باد خورشیدی و محیط غبارآلود نزدیک به خورشید است.