[ad_1]
-رارو- ستاره شناسان به زگیازگی یک هیولای مطلق از یک کهکشان با نام آلسیونئوس را یافته اند که یک رادیوی غول ستر است که در فاصله ۳ میلیارد سال نوری از ما کمین کرده است. این ساختار ۱۶.۳ میلیون سال نوری طول دارد و بزرگترین ساختار آن منشأ کهکشانی را تشکیل می‌دهد.
به گزارش فرارو ، دانشمندان می‌گویند این را می‌گویند که ما را از این کلوسی‌ها نادیده می‌گیرند و آن‌چه را که باورنکردنی رشد می‌کند، می‌شود برجسته می‌کند. . . . . .
کهکشانهای رادیوی غول پیکر، دود معماهایی دیگر در جهان ر ز رمز و راز ما هستند. چه چیزی از آنها میدانیم این است که این اجرام غول پیکر از یک کهکشان میزبان (گروهی از ستارگان که به دور یک هسته کهکشانی حاوی یک سیاهچاله بسیار پرجرم میچرخند) و همچنین فوارهها و لوبهای عظیمی است که از مرکزهایی که فوران میکنند، تشکیل میشوند. . ف فواره ها و لوب ها، در محیط با محیط بین کهکشانی، به عنوان یک سنکروترون عمل می کنند کتا الکترونهایی را که انتشار رایو می کنند.
تقریباً مطمئن هستند که چه چیزی این فوارهها را به وجود می‌آورد و نه یک ه‌چاه‌چاله بسیار فعال در مرکز کهکشان می‌باد. وقتی که سیاهچاله موادی را از یک قرص غول پیکر از مواد در اطراف خود رون می‌ریزد (به‌وجود می‌آورد) آ «ن «فعال» می‌گوید. یا این حال تمام مواد موجود در قرص برافزیشی که در یک سیاهچاله فعال میچرخند، به فراتر از فکن نمی‌رسند. ک کوچکی از آن به نحوی از ناحیه داخلی دیسک برافزایشی به قیفا قیف می‌رود تا به جت‌هل جت‌های پلاسمای یونیزه شود ه سا شرا، و شو. اگر در لوبهای غول پیکر ساطع ننده رادیو پخش شود، می‌توان در فواصل بسیار زیادی حرکت کرد.
آن روند کاملا طبیعی است و حتی آن راه رشی نیز لوبهای رادیویی دارد. . . . . . ی ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ……….. سرپرست به سرپرستی اخترشناس رصدخانه لیدن در هلند توضیح می دهد: «اگر ویژگی های مربوط به کهکشان های رادیویی غولپیکر باشد، بزرگترین کهکشان های رادیوی غولپیکر نیز ممکن است بزرگترین این میزبان ها را در اختیار داشته باشند. به همین دلیل، اگر محیط‌های در افزایش رشد خاصیت داشته باشد، کهکشانهای رادیویی غولپیکر بسیار مساعد باشد، احتمالاً بزرگترین کهکشانهای رادیویی غولپیکر در آنها ساکن خواهند بود. »
این تیم در داده های جمع آوری شده توسط آرایه فرکانس پایین (LOFAR) در اروپا که یک شبکه تداخل سنجی متشکل از حدود 20000 آنتن رادیویی است که در 52 مکان در سراسر اروپا پخش شده است، به دنبال این نقاط دور رفتند. آنها داده‌ها را از طریق یک روش جدید پردازش کردند، منابع رادیویی رفشه را که یگنها می‌گویند که یاویر به دست همده نشانگر حساس‌ترین جستجویی است سپس، آنها از بهترین ابزار تشخیص الگوی موجود برای مکان یابی هدف خود استفاده کردند.
ی گن آنها آلسیونوس را پیدا کردند که در فاصله‌ای از یک میلیارد انسان سال نوری به ورون پرتاب می‌شد با طول وا. یرای اندازه گیری لوب ،ا، از آرایه بررسی آسمان دیجیتال اسلون یارای درک کهکشان استفاده می کنند. آنها دریافتند که این یک کهکشان بیضوی نسبتا معمولی است که در رشته های شبکه کیهانی جاسازی شده است، با جرمی حدود 240 میلیارد برابر خورشید و یک سیاهچاله بسیار پرجرم در مرکز آن با جرم حدود 400 میلیون برابر خورشید. ر دوی این‌ترین‌ها در واقع در سطح پایین برای کهکشانهای رادیویی غول قرار دارند که می‌توانند سرنخ‌هایی را بدهند.
معلم مینویسند: «فراتر از هندسه آسیلسیونئوس و میزبانش به زرز مشکوکی معمولی هستند. چگل چگالی درخشندگی فا فرکانس پایین، مرم ستاره‌ای و جرم سیاهچاله کلان همگی کمتر. این نشان می دهد کهکشانهای بسیار پرجرم یا سیاهچالههای مرکزی برای رشد غولهای بزرگ طبیعی و اگر حالت مشاهده شده منبع در طول عمرش باشد، قدرت رادیویی نیز وجود ندارد. »
اگر آلکیونئوس به دنیا نمی آمد، نمی توانست این کار را انجام دهد. یا این حال، هرچه که پشت این معما باشد، دانشمندان بر این باورند که آلسیونئوس هنوز در تاریکی کیهانی خود را در حال بزرگ تر دن می دانند. این تحقیق برای انتشار در نشریه معتبر نجوم و اخترفیزیک رفته رفته است.
از: Sciencealert
هرجمه: مصطفی جرفی فرارو
[ad_2]
